Jan Walraven studeerde Kerkmuziek aan het Nederlands Instituut Voor Kerkmuziek te Utrecht. Albert de Klerk, Herman Strategier, Wouter Paap, Bernard Bartelink en Maurice Pirenne gaven de lessen. Hij vervolgde zijn studies aan het Rotterdams conservatorium bij Arie Keijzer.
Ook nam hij actief deel aan de Haarlemse orgelmaand bij Ewald Kooiman.
Wegens zijn grote belangstelling voor de menselijke stem is hij een ideale begeleider voor zangers. Samen met zijn echtgenote Loes van Langerak – altzangeres – organiseerde hij sinds 1978 kamermuziekconcerten in hun eigen concertzaal In den Wouwdfluit. Dit kleine theater lag verscholen achter hun markante woonhuis uit 1932, Amsterdamse School. Op het podium stonden een Pleyel-vleugel en twee mechanische pijporgels gebouwd door Vierdag/BAG. De concertserie heeft bijna 40 jaargangen beleefd.
In 1995 is zijn eerste CD verschenen met 10 eigen composities voor piano en in een transcriptie voor orgel. Deze CD is opgenomen in Schouwburg De Kring te Roosendaal en in de Lambertuskerk te Wouw. Het zijn 10 muzikale gedichten, geschreven bij de gelijknamige gedichtenbundel Linguisticum van Albert Hagenaars uit Bergen op Zoom. Bij de première in 1995 danste Madeleine Benjert solo bij deze muziek in Bergen op Zoom en Luxemburg. Hij was mede-initiator van de bouw van het barokke ‘Hollandse’ Verschueren-orgel in de Lambertuskerk te Wouw in 1984.
Voor het derde Millennium schreef Jan Walraven de Kerkopera We Wouwen Licht op tekst van Sabine Keijzer. Jan Walraven componeerde ook twee kleine opera’s voor kinderkoor eveneens op tekst van Sabine Keijzer. Het Lelijke Eendje – voor 5 instrumenten, koor en piano en De Markies van Karabas voor koor en piano.
Jan Walraven is als kerkmusicus bijna 40 jaar verbonden geweest aan de Lambertuskerk te Wouw. Zijn interesse in dit uitzonderlijke kerkgebouw en de afkomst van het koorgestoelte uit de abdij te Hemiksem, heeft geleid tot zijn grote Cisterciënzer hobby.