Hintham 43,
5246 AC Hintham
(gemeente ‘s-Hertogenbosch)
Locatie op google/maps
Het Vermeersch-orgel (1860)
Het orgel is rond 1860 gebouwd door Henri Vermeersch voor de Martinuskerk in Luyksgestel.
In 1960 is het door Vermeulen-Weert gerestaureerd en naar Hintham verplaatst. Adviseur bij de werkzaamheden was Hub. Houët, die ook het inspelingsconcert verzorgde op 21 mei 1960. Het orgel is bij de overplaatsing naar Hintham grondig gerestaureerd. Ook werd het uitgebreid met een aangehangen pedaal.
De Octaaf 2′ functioneerde in 2002 niet meer door een gebroken registerstok.
In 2006 voerde Nico van Duren een restauratie uit. Daarbij is het orgel geheel hersteld.
Dispositie
| Manuaal C-g”’ | Pedaal C-d’ |
| Prestant 8′ Bourdon 8′ (D/B) Gamba 8′ (D) Prestant 4′ Roerfluit 4′ Nasard 2 2/3′ Octaaf 2′ Veldfluit 2′ Cornet V sterk (D) Mixtuur III sterk (1 1/3′) Trompet 8′ (D/B) Klaroen 4′ (B) | Aangehangen |
Toetstractuur mechanisch
Registertractuur mechanisch
Windlade(n) sleeplade
Temperatuur evenredig zwevend
Concerten
In deze kerk worden doorgaans geen concerten georganiseerd.
De kerk
Het straatdorp Hintham wordt voor het eerst officieel genoemd in 1278. De bebouwing heeft zich vanaf 1300 ontwikkeld op de hoger gelegen zandruggen en dijken. Hintham en omstreken hebben al vanaf het begin van haar bestaan te maken met jaarlijkse overstromingen doordat de rivieren Maas en Aa in de winter veel water te verwerken krijgen. “Hintham is een Ellendig Land: ’s Winters in het Water en Zomers in het Zand”.
Hintham is geleidelijk binnen de bebouwde kom van ‘s-Hertogenbosch komen te liggen. De wijken Hintham Noord en Hintham Zuid worden gescheiden door de straat Hintham, de oorspronkelijke dorpsstraat. Tot 1996 viel Hintham onder de gemeente Rosmalen.
De parochiekerk Heilige Anna werd in 1909-1910 gebouwd door architect W. Th. van Aalst uit ‘s-Hertogenbosch in Neo-Gotische stijl.
Het kerkontwerp getuigt van de invloed van E.E. Viollet-le-Duc in Nederland. Het is een in plattegrond en verschijningsvorm vrij getrouwe kopie van Viollet-le-Ducs kerk in Aillant-sur-Tholon (Yonne, Frankrijk) uit 1861-1865. Deze was bedoeld als model voor neo-gotische dorpskerken. 
De kerk in 1923.
De kerk is op onderdelen hersteld en gerestaureerd, laatst in 1989. Door enige aanbouwen ter weerszijden van het koor zijn enkele vensters gedicht. Het oorspronkelijk deels gepolychromeerde interieur is in een egaal grijs-witte tint geschilderd. De inventaris en vloer zijn versoberd. Er is een tochtportaal ingebouwd, de bovenliggende zangerstribune en het torenportaal is gemoderniseerd.
Van het interieur en de inventaris zijn onder meer van belang: deels originele kerkvloer met zwart-witte tegels; afgebiljoende paneeldeur in torenportaal; gebrandschilderde glas-in-loodramen in de kapellen van het linker transept met de Heilige Augustinus en Maria uit het atelier van J. Menke uit Goch (1910); gebrandschilderde glas-in-loodramen in de koorsluiting uit 1913, door diverse kunstenaars vervaardigd in het atelier van Joep Nicolas: op de begane grond de kruisafname geflankeerd door de symbolen van de vier evangelisten (rechter venster hersteld in 1991) en op de verdieping scènes uit het leven van Anna en Maria. Verder is er een bronzen calvariegroep en een bronzen (herplaatste) plaquette met het Laatste Avondmaal van de uit Utrecht afkomstige edelsmid Brom (1937); een witmarmeren doopvont.
Het Heilig Hartbeeld met oorlogsmonument op het kerkplein, in 1949 gemaakt door beeldhouwer Charles Grips uit Vught.
De parochiekerk heeft cultuurhistorische waarden als bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling en het emancipatiestreven van de rooms-katholieke kerk. Daarnaast als getuigenis van de invloed van E. Viollet-le-Duc op de neo-gotische kerkenbouw in ons land. Verder omdat het object, als interpretatie en navolging van het als model voor dorpskerken bedoelde Franse voorbeeld in Aillant-sur-Tholon, met opzij geplaatste toren en lagere koorsluiting, in typologisch opzicht van belang is voor de (internationale) ontwikkeling en verspreiding van dit type dorpskerk. Daarnaast als beeldbepalend element in Hintham op grond van het markante silhouet. Het object is van belang wegens de gaafheid van de architectonische hoofdvorm en delen van het interieur en de inventaris.
Bron: reliwiki.nl/
Info
Orgelfoto’s en -informatie: Piet Bron 2010